சொல்லுக சொல்லை - கவிதை

 சொல்லுக சொல்லை - கவிதை 

———-

விழுந்த சொல் ஒன்று

முளைத்து எழுந்து

கிளைகள் பரப்பி

இலைகள் முட்களாய்க்

குத்தவும் செய்யலாம்

விழுந்த சொல் ஒன்று

பூத்துக் குலுங்கி

வண்ணம் காட்டி

மணத்தைப் பரப்பி

மயக்கவும் செய்யலாம்

——நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English   

பரிமாறும் அன்பு - கவிதை

 பரிமாறும் அன்பு - கவிதை 

———

அவனுக்குப் பிடித்தபடி

அளவான புஷ்டியோடும்

அளவான புளிப்போடும்

தோசையும் துவையலும்

சாப்பிட்டு முடிந்தபின்பு

தட்டைக் கழுவி விட்டு

காய்கறி நறுக்குவதில்

கணவனின் நன்றி

———நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English 

வேலை இல்லா வேளை - கவிதை

 வேலை இல்லா வேளை - கவிதை 

———

திட்டியும் பார்த்தாச்சு - யாரும்

திரும்பத் திட்டவில்லை

பாராட்டியும் பார்த்தாச்சு - யாரும்

திரும்பப் பாராட்டவில்லை

அவனவளுக்கு

அவளவன் வேலை

நமக்கு என்னமோ

இதுதான் வேலை

———- நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English

தொடர் சைக்கிள் ஓட்டம் -சிறுகதை

 தொடர் சைக்கிள் ஓட்டம் -சிறுகதை 

-----------------------

'அம்மனோ சாமியோ' ரெக்கார்ட் பாட்டு ஓடிக்கொண்டிருந்தது. ஆச்சு ஐந்து நாள் தொடர் சைக்கிள் ஓட்டம் . முளைக்கொட்டுத் திருவிழா முடிஞ்ச சுருக்கொடு ரங்கசாமி வந்துவிடுவார். மங்கள நாதர் கோயில் கோபுர வாசலுக்கு எதிர்ப்புறம் இருக்கும் அந்த மைதானத்தில் , இந்தப் பக்கம் அவனது பள்ளிக்கூடத்துக்கு எதிர்ப்புறத்திலே இருக்கிற அந்த மைதானத்தில் தொடர் சைக்கிள் ஓட்டம் . அவனுக்கு அது ஒரு பெரிய ஆச்சரியம் .’எப்படி ஐந்து நாட்களும் சைக்கிளிலேயே உட்கார்ந்து கொண்டு ஓடிக்கொண்டிருக்கிறார். ‘ அவர் மனைவி பிள்ளைகள் எல்லாம் சுற்றி இருக்க, அவர்கள் அவ்வப்போது கொடுக்கும் , தண்ணீர், சாப்பாடு எல்லாம் சைக்கிளில் இருந்தபடியே வட்டமாக ஓடிக்கொண்டே . தொடர் சைக்கிள் ஓட்டம் ஓடிக் கொண்டிருக்கிறார் .

பள்ளிக்கூடம் விட்டதும் அங்க போய் ஒரு ஐந்து நிமிடமாவது அவர் சைக்கிள் ஓட்டுவதை ஆச்சரியத்தோடு பார்த்துக் கொண்டிருந்து விட்டு தான் அவன் வாணக்கிடங்கு தெரு வழியாக வீட்டுக்கு வருவான். .'உடனே வருவதற்கு என்ன' என்று வீட்டில் அப்பத்தாவின் திட்டு. 'இல்ல அந்த தொடர் சைக்கிள் ஆரம்பிச்சிட்டாங்க .அஞ்சு நாள் ஓட்டப் போறாராம் .' 'அவருக்கு அதாண்டா தொழிலே. அதை வச்சு தான் பொழப்பு ' .' அது சரி , அது எப்படி அப்பத்தா , 5 நாள் சைக்கிள் விட்டு இறங்காமல்' . 'நாலு மணி நேரத்துக்கு ஒரு தடவை இறங்கி கால் மணி நேரம் ரெஸ்ட் உண்டு. '

'அப்படியா நான் போறப்ப எல்லாம் அவர் சைக்கிள்லேயே தான் ஓட்டிக்கிட்டு இருக்காரு . அதுவும் சைக்கிள்லயே என்னென்ன மாதிரி விளையாட்டு எல்லாம் பண்ணுறாரு தெரியுமா. சிலம்பு சுத்தறாரு . தீப்பந்தத்தை தூக்கி போடுறாரு, எல்லாம் சுத்தி சுத்தி வரப்போவே . ' 'நீ போய் படிக்கிற வேலையை பாரு.'

புத்தகத்தைப் புரட்டினாலும் மனம் எல்லாம் ரங்கசாமி மேல் தான் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு 'பிரென்ட் சேதுராஜ் கூடப் போய் கொஞ்ச நேரம் பேசிட்டு இருந்துட்டு வரேன்' என்று சொல்லிவிட்டு அந்த மைதானத்துக்கு ஓடினான் .

இப்பொழுது சாயங்காலம் ஆகிவிட்டது . அங்கு பக்கத்தில் உள்ள கிராமங்களில் இருந்து எல்லாம் ஜனங்கள் வந்திருக்க , சுற்றி தின்பண்டக் கடைகள். அப்பப்ப அவனுடைய அப்பா, தாத்தா கொடுக்கின்ற பைசாக்களில் இருந்து பத்து பைசா எடுத்து சீனிச்சேவு பொட்டலம் வாங்கி கடித்து சாப்பிட்டு கொண்டு . ஸ்பீக்கர் செட்டில் இருந்து வந்து கொண்டு இருந்தது அப்பொழுது வந்திருக்கிறது ஜெய்சங்கர் ரவிச்சந்திரன் பட பாட்டுகள் தான். 'கும்தலக்கடி கும்மா கும்மா கும்மா என்றே ஒரே உற்சாகமான பாட்டுகள் தான் . அந்த ரெகார்ட் போடுற இடத்தைச் சுற்றி வேறு சின்னபசங்க, சின்னப் பொண்ணுங்க கூட்டம்.

ஒரு ஓரத்திலே ஒரு நீளமான கம்பு உச்சியிலே மிட்டாய்களை சுற்றி வைத்து சிவப்பு மிட்டாய் பிசுபசுத்த சிவப்பு மிட்டாய் சுற்றி வைத்து வருபவர்களுக்கெல்லாம் கையில் சவ்வு மிட்டாய் வாட்ச் கட்டிக் கொண்டிருந்தான் ஒருவன். அங்கு சென்று இன்னொரு பத்து பைசா செலவு. கையெல்லாம் பிசுபிசுத்துக் கொண்டு திரும்பிப் போனால் வீட்டில் திட்டு கிடைக்கும் எனவே அந்த சவ்வு மிட்டாய் முழுவதும் கடித்து சாப்பிட்டு விட்டு. கையைத் துடைத்து விட்டுத்தான் வீட்டுக்கு திரும்புவான்.

நடுராத்திரியில் அவனுக்கு ஒண்ணுக்கு போவதற்காக அப்பத்தா உசுப்பி விடுவார்கள். எழுந்து வாணக்கிடங்கு தெருவுக்குப் போகும் பொழுது அந்த தெரு வழியாக அப்படியே கிரௌண்டுக்கு ஓடிப் போய் அங்கே பார்த்தான் .'அவர் நடுவில் ரெஸ்ட் எடுக்கிறதே கிடையாது . அப்பத்தா பொய் சொல்றாங்க. 'இந்த ஆழமான நம்பிக்கை வருங் காலத்தில் தானும் அந்த ஹீரோ அங்கிள் போலவே தானும் சைக்கிள் ஓட்ட வேண்டும். அவர் ஐந்து நாட்கள் ஓட்டுகிறார். நான் 10 நாட்கள் ஓட்டுவேன் என்று நினைத்துக் கொண்டு திரும்பினான் .

மறுநாள் முதல் 10 பைசாவுக்கு ஒரு மணி நேரம் வாடகைக்கு சைக்கிள் வாங்கி அதை ஓட்ட ஆரம்பித்து தெக்குத்தெரு நண்பன் மங்களசாமியை துணைக்குச் சேர்த்துக் கொண்டு , கண்மாய்க் கரைப் பக்க ரோட்டில் , சைக்கிள் பழக கீழே விழுந்து முழங்கால் அடிபட்டு , செயின் நழுவ செயினைத் திருப்பி மாற்றும்போது கை எல்லாம் ஒரே பிசுபிசு. . வீட்டில் திட்டு அவனுக்கு .'பரிச்சை எல்லாம் பாஸ் பண்ணி ஏதாவது கவர்மெண்ட் வேலைக்கு போகணும் .பாடங்களை ஒழுங்கா படி நல்ல மார்க் வாங்கிட்டு இருக்க. மனச குழப்பிக்காம ஒழுங்கா படி' என்ற திட்டு .

இதற்கு நடுவில் கிராமத்திலிருந்து அவ்வப்போது வரும் அப்பா மட்டும் அவனோடு சேர்ந்து வந்து அந்த சைக்கிள் ஒட்டியை பார்த்து ' இவன் நம்ம பனைக்குளம் . நாங்க சேர்ந்து தான் அஞ்சாப்பு வரை படிச்சோம் . அப்புறம் நான், விவசாயத்தில் இறங்கிட்டேன். அவன் எங்கேயோ ஓடி போயிட்டான் . பத்து வருஷம் வட நாட்டிலே இருந்து திரும்பி வந்து , அங்கே ஓட்டக் கத்துக்கிட்ட சைக்கிள் விளையாட்டோட இதே பொழப்ப ஆயிட்டான். சுத்துபட்டிக் கிராமம் எல்லாம் எதாவது திருவிழா வந்துட்டா , இவன் சைக்கிள் ஓட்டம் தான்., மத்த நாள் எல்லாம் கஞ்சிக்கு கஷ்டம் தான் '; என்று சைக்கிள் ஒட்டியின் இன்னொரு கோணத்தையும் அவனுக்கு அறிமுகப் படுத்த எங்கோ உதைத்தது அவனுக்கு .

'அப்பா , நான் இது மாதிரி பத்து நாள் தொடர்ந்து ஓட்டணும்பா . ' 'சைக்கிள் ஓட்டப் பழகு. அது ஒரு விளையாட்டா இருக்கட்டும். படிப்பு கவனம் ' என்று அவர் சொன்னது அவன் மனதில் இதமாக இறங்கியது .

அன்று கடைசி நாள் . சைக்கிளில் இருந்தபடி இரண்டு கைகளிலும் தீப்பந்தத்தை ஏந்தியபடி அவர் சுற்றிச் சுற்றி வர, சில கீழத் தெருப் பையன்கள் ,' மாமா , என்னையும் ஏத்திக்கிட்டு 'என்று சொல்ல, அவர்கள் இருவரையும் சைக்கிள் கம்பியில் ஏற்றிக் கொண்டு தீப்பந்தம் சுழற்றி , சுற்றிச் சுற்றி வர இவனுக்கும் ஆசை. ஆனா, 'கீழத் தெருப் பசங்க , ரெம்ப சேட்டை பண்ணுவாங்க , அவனுங்க கூட சேர கூடாது 'என்ற அப்பத்தா எச்சரிக்கை மனதிற்குள் . 'வடக்குத் தெருப் பசங்க சாது 'என்ற பேர் பள்ளிக்கூடத்திலும் உண்டு ஆனா, மார்க் எல்லாம் பர்ஸ்ட் வடக்குத் தெரு தான். கீழத் தெருப் பசங்க விளையாட்டில் கெட்டி . இவன் ஓட்டப் பந்தயத்தில் அவனுங்க கூட , அஞ்சு பேர் ஓடி , அஞ்சாவதா வந்த பெருமை இவனுக்கு உண்டு.

இவனும் சைக்கிளில் ஏற்றச் சொல்லிக் கேட்க, கீழத் தெருப் பசங்க கிண்டல் வேற, 'டேய் , அடிபட்டுடும், உன் அப்பத்தா திட்டுவாங்க. ', எதோ ஒரு வேகத்தில் இவனும் போய் சைக்கிள் வட்டத்தில் நிற்க, ஒரு சுற்று வரும்போது தீப்பந்தம் கை மாற்றி விட்டு, இவனை ஒரு கையில் தூக்கி சைக்கிள் நடுக் கம்பியில் வைத்து வேகம் குறையாமல் ஓட்ட, இவனுக்கு தலை சுற்றியது . சுற்றி தீப்பந்தம் வேறு சுழலுகிறது . சூடு. மயக்கம் வரும் போல் இருக்க , புரிந்து கொண்ட ரங்கசாமி ஒரு சுற்றில் லாகவமாக இவனை இறக்கி விட ,அங்கே வாணக் கிடங்கு தெரு வழியே வந்து கொண்டிருந்த தாத்தா , ஓடி வந்து இவன் முதுகில் ஒரு அடி வைத்து , இவனை இழுத்துக் கொண்டு , வீட்டுக்குப் போக , அங்கே கிடைத்த திட்டுகள் இன்னும் அதிகம். நல்ல வேளை , அடி விழவில்லை. அப்பா இருந்தார் .

அடுத்த வருடம், அதே போல் சவுண்ட் ஸ்பீக்கர் ரவிச்சந்திரன் பாட்டு முழங்க, அவன், தாத்தாவைப் பார்க்க, ' வா போய்ப் பார்த்துட்டு வரலாம் ' என்று கிளம்ப அடுத்து ஐந்து நாட்களும் தாத்தா துணையோடு , தொடர் சைக்கிள் ஓட்ட பார்வை. அங்கே நமுட்டுச் சிரிப்போடு கீழத் தெருப் பசங்க சைக்கிள் கம்பியில் ரெங்கசாமியுடன் ஏறிக் கொண்டு .

---------------------நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English  

ஏனிந்த ஓட்டம் - கவிதை

 ஏனிந்த ஓட்டம் - கவிதை 

----------------------

பள்ளிப்பருவ ஓட்டத்தைப்

பெற்றோர் தடுப்பதில்லை

வேலைப்பருவ ஓட்டத்தை

மற்றோர் தடுப்பதில்லை

குடும்பப்பருவ ஓட்டத்தைச்

சுற்றோர் தடுப்பதில்லை

எண்ணங்களின் ஓட்டத்தை

நாமே தடுப்பதில்லை

எரிகின்ற நேரத்தில்

எழுந்தோட எழும்பும்

உடலின் ஓட்டத்தைத்

தடுத்துப் படுக்க வைப்பான்

கருமமே கண்ணான

சுடுகாட்டுக் காவலாளி

------------------------நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English 

வலி போகும் நேரம் - கவிதை

 வலி போகும் நேரம் - கவிதை 

--------------------------------

முற்றிய முதுமை நோயில்

முனகும் அவள் கண்ணுக்குள்

முதலிரவுக் கணவன் முகம்

முதற்பிள்ளை பிரசவ நாள்

அப்பாவின் அமைதி முகம்

அம்மா சுட்ட தோசை

அலுவலக நண்பர் அரட்டை

ரெயிலுக்கு ஓடிய ஓட்டம்

தங்கச்சி கல்யாண மண்டபம்

மதுரை சென்னை கோவை

தம்பி படித்த கல்லூரி

வீட்டு மாடி நிலா

பாட்டி பாடிய பாட்டு

டிவி சினிமா நாடகம்

கோயில் கோபுரம் சூடம்

சலங்கை சத்தம் பாட்டு

வெயில் காற்று மழை

விண் விண் வலி

காட்சியும் உணர்ச்சியும் கலந்து

காணாமல் போகும் வலி

------------------நாகேந்திரபாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English 

ஒற்றைச் செருப்பு - கவிதை

ஒற்றைச் செருப்பு - கவிதை 

———-

கலவர அவசரத்தில்

கழன்று விழுந்ததா

ஓடும் பஸ்ஸில்

உதறி விழுந்ததா

வேண்டாம் என்று

விட்டு எறிந்ததா

கொஞ்ச தூரத்தில்

ஜோடி கிடக்குமென

எடுத்துப் போகிறான்

ஏழை ஒருவன்

———-நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English 

தோட்டத்துப் பூ - கவிதை

 தோட்டத்துப் பூ - கவிதை 

------------------

மணத்தைப் பரப்பி விட்டு

மண்ணுக்கு வா என்றது

மண்ணில் கிடந்த சருகு ஒன்று

இன்னும் கொஞ்ச நாள்

இருந்துவிட்டு வருகிறேன் என்றது

இன்று பூத்த பூ ஒன்று

அது காற்றின் கையிலும்

அதோ அந்தக் கடவுள் கையிலும்

என்றது சருகு

அந்தக் கடவுள் கையில்

பூக்கூடையோடு

வந்து கொண்டு இருந்தார் .

-------------------நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English 

சூழலும் சுழலும்- கவிதை

 சூழலும் சுழலும்- கவிதை 

-------------------------

குளத்தில் மூழ்கிய கல்லாக

மூழ்கிப் போனான்

முண்டாசுக் கவிஞன்

வறுமைச் சூழலாய்

விழுந்த கல் அதிர்வு

விரிந்து விரிந்து

கரையைத் தாண்டி

கவிதைச் சுழலாய்

-----------------நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English 

ஒத்தைப் பனை மரம் - கவிதை

ஒத்தைப் பனை மரம் - கவிதை 

-------------------------

கள்ளு இறக்கிய காலத்தில்

காத்துக் கிடந்தவர் பல பேர்

கதிர் அறுத்த காலத்தில்

கஞ்சி குடித்தவர் பல பேர்

காஞ்சு போன காலத்தில்

மட்டை உரித்தவர் சில பேர்

உறிஞ்சு விழும் சட்டத்தில்

முதுகு சொறிந்தவர் சில பேர்

கூட இருந்த பனையெல்லாம்

விறகாகவும் வீடாகவும்

ரோடு தெரிகிறது

பஸ் சப்தம் கேட்கிறது

பஸ்சுக்குள் ஒரு பையன்

கை அசைப்பது தெரிகிறது

ஒத்தைப் பனைமரம் இன்னும்

எத்தனை நாளைக்கு

-------------------நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English 

எலெக்ட்ரிக் ட்ரெயின் அனுபவஸ்தை - நகைச்சுவைக் கட்டுரை

 எலெக்ட்ரிக் ட்ரெயின் அனுபவஸ்தை - நகைச்சுவைக் கட்டுரை 

----------------------------------------

 அந்தக் கால மீட்டர் கேஜ் எலக்ட்ரிக் ட்ரெயின் அனுபவ அவஸ்தைகளை பற்றியது இந்தக் கட்டுரை .

முதல்ல குரோம்பேட்டை வாசம் . அப்புறம் கோடம்பாக்கம். அப்புறம் நங்கநல்லூர். இப்படிப் பல இடங்களில் இருந்து மீட்டர் கேஜ் ட்ரெயின்ல பீச் ஸ்டேஷன் போயி இந்தியன் பேங்க் தலைமை அலுவலகத்தில் வேலை பார்த்த நாட்கள். தாம்பரம் ,சானிடோரியம் தாண்டி குரோம்பேட்டை. குரோம்பேட்டை ஸ்டேஷனில் வந்து ஏறும் பொழுதே நாம் லேடிஸ் கம்பார்ட்மெண்ட் இல்லாத இடமாக, ஃபர்ஸ்ட் கிளாஸ் இல்லாத இடமாக பார்த்து நின்றாலும் கூட , நாம் நிற்கின்ற இடத்தில் தான் லேடீஸ் கம்பார்ட்மெண்ட் வந்து நிற்கும் அது என்ன ராசியோ தெரியாது. பிறகு நாம் ஓடிப்போய் ஜென்ட்ஸ் கம்பார்ட்மெண்ட்டில் ஏறும் போது அங்கே ஏற்கனவே 10 , 15 பேர் ஏறி இடித்து பிடித்துக் கொண்டு ஓரத்தில் தொங்கி உள்ளே நுழைந்து கஷ்டப்பட்டு நிற்க வேண்டியதா இருக்கும்.

அடுத்த ஸ்டேஷன் பல்லாவரம். அதில் வந்து ஒரு பாகவதர் கோஷ்டி ஏறும். தங்கள் குரலைப் பற்றிய எந்தக் கவலையும் படாமல் ,அதைப் பற்றிய எந்த குற்ற உணர்வும் கூட இல்லாமல் அவர்கள் பாடுவதைக் கேட்கின்ற ஒரு அனுபவம் அல்லது அவஸ்தை . யார் வேண்டுமானாலும் பாடலாம், எப்படி வேண்டுமானாலும் பாடலாம், நாமும் பாட வேண்டும் என்கின்ற  ஆரம்ப விதை அப்போதுதான் மனதுக்குள் விழுந்ததோ என்னமோ தெரியவில்லை .

அடுத்து திரிசூலம் மீனம்பாக்கம் ,பழவந்தாங்கல் என்று தாண்டி ,மௌண்ட், கிண்டி வரும்பொழுது சில பேர் இறங்குவார்கள் அப்பொழுது நமக்கு அந்த இரண்டு சீட்டுகளில் அது மீட்டர் கேஜ் வண்டிதானே இரண்டு சீட்டுகளின் ஓரத்தில் அந்த ரெண்டரை சீட்டில் உட்காருவதற்கு இடம் கிடைக்கும். அதில் ஒரு மாதிரி இடித்துப் பிடித்துக் கொண்டு உட்காருவோம். அடுத்தது மாம்பலம் , கோடம்பாக்கம், நுங்கம்பாக்கம், சேத்பட் என்று எக்மோர் வந்த பிறகுதான் முழுமையான ஒரு சீட்டு கிடைக்கும் உட்கார .

அதுவரை அந்த இடைஞ்சலுக்குள்ளும் சிலர் செயினைப் பிடித்து தொங்கிக் கொண்டு தூங்கிக் கொண்டும் வருவார்கள். சுற்றி நெருக்கி நிற்கும் மக்கள் கூட்டம் ஒரு சப்போர்ட். ஸ்டேஷனில் நிற்கும் வண்டியின் ஜெர்க் எல்லாம் அவர்களை ஒன்றும் செய்யாது. . ஆனால் , அவர்களின் பலத்த குறட்டை தான், மற்றவர்களை ஏதாவது செய்யும்.

இன்னும் சிலர் தினத்தந்தியோ இந்து பேப்பரோ நான்காக மடித்து அதை ஒருகையில் பிடித்தபடி மறு கையில் செயினை பிடித்துத் தொங்கிக்கொண்டு , படித்துக் கொண்டு வருவார்கள். நம்மிடமும் தினத்தந்தி இருக்கும் .ஆனால் உட்கார்ந்து பிறகு படிக்கலாம் என்று வைத்திருப்போம் . இப்பொழுது எக்மோரில் உட்கார இடம் கிடைத்த பிறகு ஒரு மாதிரி உட்கார்ந்து பேப்பரை விரித்துப் படித்தால் இரண்டு பக்கமும் இரண்டு தலைகள் வந்து பேப்பருக்கு முத்தம் கொடுக்கும். பேப்பரைப் படிக்கிறார்களாம் . நாம் வேற வழியில்லாமல் ஆளுக்கு ஒரு சீட்டை பிரித்துக் கொடுத்துவிட்டு அமைதியாக உட்கார்ந்து விடுவோம் .

சிலபேர் 'அடுத்த ஸ்டேஷனில் நான் இறங்கணும் சார் சீக்கிரம் படிச்சிட்டு தந்துர்றேன்' என்று வாங்குவார்கள் . நாம் அவர்களை நம்பி பேப்பரைக் கொடுத்துவிட்டு கொஞ்சம் கண்ணை மூடிக்கொண்டு இருந்தால் அடுத்த ஸ்டேஷன் வந்திருக்கும். அவர்கள் பேப்பரோடு இறங்கி போயே போயிருப்பார்கள் அதற்குப் பிறகு பேப்பரை விட்டு விட்டு குமுதம் போன்ற வீக்லி கொண்டு வர ஆரம்பித்தோம். அதில் தலை ஈடுபாடு, இடிபாடு பிரச்சனை கிடையாது . சின்ன பக்கங்கள் தானே . இது படிக்கிற அவஸ்தை .

இதற்கு நடுவில் பத்து ரூபாய்க்கு மூன்று என்று கர்சீப் விற்பவர்கள் வருவார்கள் ஏதோ ஒரு ஆசையில் அவற்றை வாங்கி வந்து அந்த மொடமட கர்சீப்பை கு வீட்டில் வந்து துவைத்த பிறகு தான் அதை உபயோகப்படுத்த முடியும் . ஒருமுறை கூட்டம் குறைவாக இருந்து ஓரமாக வேர்வை முகத்தோடு உட்கார்ந்திருந்த அவர் , கூட்டம் ஏறும் பொழுது திடீரென்று மொத்த கர்சீப்புகளையும் வைத்து முகத்தின் வேர்வையை துடைத்து விட்டு அதை உதறிவிட்டு 'பத்து ரூபாய்க்கு மூன்று' என்று சொல்லிவிட்டு விற்க ஆரம்பித்தார் அத்தோடு கர்சீப் வாங்குவது நின்றது. சில ஹோட்டல்களிலோ இல்லை கையேந்தி பவன்களிலோ பார்த்திருப்போம் .பெரிய தோசைக் கல்லின் மேல் 'சோய்' என்று எண்ணெய் ஊற்றி விட்டு ஒரு பெரிய விளக்குமாறை வைத்து அடித்துத் தேய்ப்பார்கள் அந்த விளக்கமாறு ஒரு அழுக்கு விளக்கமாறாக இருக்கும். அதற்கு பிறகு அந்த மாதிரி இடங்களில் தோசை சாப்பிடுவதுஇல்லை. ஆனால் பெரிய ஹோட்டல்களிலும் உள்ளே கிச்சனில் என்ன மாதிரி விளக்குமாறு வைத்திருப்பார்கள் என்று தெரியாது .

அது போல் இங்கே கர்சீப் வாங்குவது நின்றது. இதற்கு நடுவிலே கூட்டத்திற்கு நடுவே அந்த இடைஞ்சல்களுக்கு நடுவிலும் கால்களை மடித்து ஊர்ந்த படி சிலர் கையை நீட்டி காசு கேட்க , கொடுப்பதற்கு என்றே நாம் ஒரு ரூபாய் காயின்ஸ் கொண்டு போய் இருப்போம். ஒரு ரூபாய் காயின்ஸ் கொடுத்தால் முறைத்துப் பார்த்து வாங்கிக் கொண்டு போய் விடுவார்கள். ஐந்து ரூபாய் கொடுப்பவர்களுக்கு ஒரு கும்பிடு கிடைக்கும். .ஒருமுறை இதுபோன்று காலை மடக்கி ஊர்ந்து வந்த ஒருவர் வாசலுக்கு சென்று இறங்கும் நேரத்தில் ரயில் கிளம்பி விட்டதால் டக்கென்று எழுந்து நின்று இறங்கி ஓடுவதையும் பார்க்கும் சந்தர்ப்பம் ஏற்பட்டது . எப்படி அவருக்குக் கால்கள் முளைத்தன என்று யோசித்து அதற்கு பிறகு அந்த ஒரு ரூபாய் தர்மம் நிறுத்தப்பட்டது .

இப்படியாக பிரயாணத்தில் வந்து சேருகின்ற பலரைப் பார்ப்பதே ஒரு அனுபவமாக இருக்கும். பல நண்பர்கள் வந்து பேசுவார்கள் . மற்றும் அங்கு இருக்கும் ஜனங்கள் பேசும் அரசியல், சினிமா, இலக்கியம் எல்லாம் கேட்கும் பொழுது இவர்களில் யாராவது ஒருவர் ஒரு காலத்தில் தமிழக முதல்வராகவோ தமிழக சூப்பர் ஸ்டார் ஆகவோ , மிகப்பெரிய இலக்கிய ஆளுமையாகவோ மாறுவதற்கு சந்தர்ப்பம் உண்டு என்று யோசித்தது உண்டு . ஆனால் அவர்கள் இப்பொழுது என்ன செய்கிறார்கள் என்று தெரியவில்லை. ஒருவேளை ரிட்டயர் ஆன பிறகு நண்பர்கள்  whastspp குழுக்களில் சேர்ந்து பேசுவது பாடுவது எழுதுவது இல்லை எதையாவது ஃபார்வேர்ட் பண்ணுவது என்று இருக்கிறார்களோ என்னவோ .

இதுபோன்று நமது பிரயாணம் குரோம்பேட்டையில் இருந்து பீச் ஸ்டேஷன் வரை செல்லும். திரும்பி வரும் பொழுது ஓரளவு சவுரியமாக இருக்கும். ஏனென்றால் அங்கிருந்து தானே ரயில் கிளம்புகிறது .எனவே நிற்கின்ற ரயில்களில் இடம் இருக்கின்ற ரயிலாக பார்த்து ஓரமாக உட்காருவோம் .அதுவும் டிரெயின் போகும் பாதையின் நேரான ஓரத்தில் உட்கார்ந்தால் முகத்தில் காபி இன்னும் பல அபிஷேகங்கள் கிடைப்பதற்கு வாய்ப்பு இருப்பதால் மறுபக்கம் சென்று ஓரத்தில் உட்கார்ந்து கொள்வோம்.

அப்பொழுது நிலக்கடலை விற்பவர்கள் எல்லாம் வருவார்கள் . சூடாக, மண்ணாக இருக்கும் அந்த மண், மற்றும் தோலோடு சேர்த்து விட்டமின்களை விட வேண்டாம் என்று சாப்பிடுவோம். ஆனால் எதிர்த் தரப்பில் இருப்பவர் வேறு எண்ணத்தோடு இருப்பார். அந்த நிலக்கடலை தோல், மண் எல்லாம் ஊதி விடுவதற்காக தனது உள்ளங்கையில் எடுத்து வைத்து ஊதும் பொழுது அந்த மண்ணோடு சேர்ந்து அந்தத் தோல் துகள்களும் சேர்ந்து நம் கண்களை மறைக்கும். பார்த்துவிட்டு 'சாரி' என்று சொல்லுவார் மறுபடி அடுத்த முறை உள்ளங்கையில் போடும் பொழுது நம்மைப் பார்ப்பார் நாம் கண்களை மூடிக்கொள்ள வேண்டும் என்று அர்த்தம். நாம் கண்களை மூடிக்கொண்டு வருவோம். ஆனால் காதுகள் திறந்திருக்கும் . அதை மூடுவதற்கு வழி இல்லையே . பார்ப்பது, பேசுவதைக் குறைக்க வேண்டும், என்று கண்ணையும் வாயையும் மூட வழி செய்து அதிகம் கேட்க வேண்டும் என்று காதுகளைத் திறந்து வைத்துள்ள இயற்கையின் படைப்பை வியந்து கொண்டு, கேட்டுக் கொண்டு வருவோம்.

அங்கே குடும்ப வாழ்க்கை அலுவலக வாழ்க்கை என்று அத்தனையும் அலசப்படும் அத்தனையும் தாண்டி அந்த பேச்சிலே அவர்களுக்கு ஒரு நிம்மதி கிடைப்பதை நம்மால் புரிந்து கொள்ள முடியும். அந்த ரயில் வாழ்க்கையே அவர்களுக்கும் நமக்கும் ஒரு தனி வாழ்க்கையாக தான் இருக்கும் அந்த பீச் ஸ்டேஷனில் இருந்து திரும்பி குரோம்பேட்டை வருவது மறுநாள் காலை குரோம்பேட்டையில் இருந்து பீச் ஸ்டேஷன் செல்வது என்று அந்த ஒரு மணி நேர வாழ்க்கை, அது ஒரு வித்தியாசமான வாழ்க்கை , பல மனிதர்களுடன் சேர்ந்து பழகிய அவர்களுடைய வாழ்வை எல்லாம் அனுபவித்த வாழ்க்கை. சென்னையின் முக்கிய அங்கமான அந்தப் பழைய கால மீட்டர் கேஜ் எலெக்ட்ரிக் ட்ரெயின் வாழ்க்கையை பகிர்ந்து கொண்டதில் மிக்க மகிழ்ச்சி.

-------------------நாகேந்திர பாரதி

My Poems/Stories in Tamil and English